W piątek 1 marca 2024 r. obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Z tej okazji w uczniowie kl. 3 TL pod opieką pana Janusza Kostyry przygotowali tablicę upamiętniającą niezłomność i waleczność żołnierzy. Natomiast uczniowie kl. 5 TH pod opieką nauczyciela Marka Uldynowicza udali się pod pomniki upamiętniające Żołnierzy Wyklętych znajdujące się przy kościele Świętej Trójcy i na cmentarzu parafialnym w Rudniku nad Sanem. Poznali historię ustanowienia i obchodów święta oraz zapalili znicze upamiętniające poległych bohaterów najnowszej historii Polski.
Kim byli Żołnierze Wyklęci
Żołnierze Wyklęci byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. Walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. Z kolei osoby działające w antykomunistycznych organizacjach i oddziałach zbrojnych, które znalazły się w kartotekach aparatu bezpieczeństwa, określono mianem „wrogów ludu”. Mobilizacja i walka Żołnierzy Wyklętych była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko sowieckiej agresji i narzuconym siłą władzom komunistycznym, ale też przykładem najliczniejszej antykomunistycznej konspiracji zbrojnej w skali europejskiej, obejmującej teren całej Polski, w tym także utracone na rzecz Związku Sowieckiego Kresy Wschodnie II RP.
Uczestników ruchu partyzanckiego określa się też jako „żołnierzy drugiej konspiracji” lub „Żołnierzy Niezłomnych”. Sformułowanie „Żołnierze Wyklęci” powstało w 1993 roku – po raz pierwszy użyto go w tytule wystawy „Żołnierze Wyklęci – antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 r.”, zorganizowanej przez Ligę Republikańską na Uniwersytecie Warszawskim. Jego autorem był Leszek Żebrowski.
Źródło: Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskie
